Το κίνητρο μετράει

Έχετε σκεφτεί ποτέ τι είναι αυτό που κάνει μια πράξη καλή ή μια πράξη κακή; Έχετε εξετάσει αυτό το θέμα σε βάθος; Πολλοί θεωρούν ότι αυτό που κάνει μια πράξη καλή ή κακή, είναι η ίδια η πράξη, όμως αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη. Αυτό που μετράει είναι το κίνητρο.

Γεμάτες και άδειες πράξεις
Το κίνητρο δίνει στις πράξεις μας θετικό ή αρνητικό πρόσημο, καθιστά δηλαδή τις πράξεις γεμάτες ή άδειες. Για παράδειγμα κάποιος δίνει σε μερικούς απόρους λίγο φαγητό, όμως αμέσως μετά το λέει στους φίλους και τους συγγενείς του επιδιώκοντας να ακούσει «εύγε». Η πράξη αυτού του ανθρώπου μπορεί επιφανειακά να κρίνεται ως καλή αλλά στην πραγματικότητα είναι άδεια, διότι στην ουσία δεν ήθελε να βοηθήσει τους συνανθρώπους του αλλά να τους χρησιμοποιήσει για να πάρει αναγνώριση. Αντίθετα, ένας εφοπλιστής αποκτά πολλά χρήματα, κάποιες χιλιάδες χρήματα το μήνα δηλαδή και λένε οι άνθρωποι πίσω του ή μπροστά του ότι έχει τόσα χρήματα και δε δίνει απολύτως τίποτα. Εκείνος όμως δίνει ένα μεγάλο μέρος του μισθού του για συντήρηση ορφανοτροφείων και για ενίσχυση μη κερδοσκοπικών οργανισμών χωρίς να το έχει πει πουθενά. Η πράξη εκείνου του εφοπλιστή είναι καλή και γεμάτη, διότι δεν επεδίωξε την αναγνώριση αλλά να βοηθήσει τους συνανθρώπους του χωρίς κάποιο υλικό ή ηθικό κέρδος.

Χριστιανική προσέγγιση
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Χριστιανικός χώρος, ο οποίος τονίζει με τον τρόπο του ότι μετράει το κίνητρο της πράξης. Όταν ο άνθρωπος έχει αμαρτήσει και πηγαίνει να μετανοήσει, βασική προϋπόθεση είναι το κίνητρο που τον παρακινεί. Για παράδειγμα, αν ο άνθρωπος «μετανοήσει» με σκοπό να ξεγελάσει τον Θεό, τότε δεν έχει μετανοήσει γιατί πολύ απλά το κίνητρό του δεν ήταν καλό. Αντίθετα, αν μετανοήσει για να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό, τότε όντως έχει μετανιώσει για τα λάθη του και θέλει να επανορθώσει, είναι δηλαδή το κίνητρό του καλό και θεμιτό. Ακόμα, Άγιοι Πατέρες τονίζουν ότι οι πράξεις μας πρέπει να έχουν καλές προθέσεις, δηλαδή τα κίνητρα να είναι καλά. Λένε επίσης ότι αν κάνουμε καλές πράξεις και τις φωνάζουμε για να τις ακούσουν οι άλλοι, τότε είναι σαν να μην κάναμε τις πράξεις αυτές. Επιπλέον, μια από τις δέκα εντολές αναφέρει να μην λέμε ψέματα στους συνανθρώπους μας, όμως αν ετοιμάζουμε μια έκπληξη σε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο και πούμε κάποιο ψέμα για να την κρατήσουμε όσο χρειαστεί, τότε καλώς το κάναμε αυτό, γιατί το κίνητρο είναι να χαρεί το αγαπημένο μας πρόσωπο.

Ευτυχία και χαρά
Οι καλές πράξεις μας πρέπει να μας δίνουν ευτυχία και χαρά. Σημαντικό ρόλο παίζει και εδώ το κίνητρο που τις συνοδεύει. Αν για παράδειγμα βοηθήσουμε κάποιον ηλικιωμένο να περάσει το δρόμο επειδή κάποιος μας είπε να το κάνουμε, θα το δούμε ως αγγαρεία ενώ αν ο μόνος μας σκοπός είναι να βοηθήσουμε τον ηλικιωμένο, τότε θα νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας. Ακόμα, αν δώσουμε κάποια χρήματα σε κάποιον που δεν έχει για να μας πουν «μπράβο», τότε μπορεί να πάρουμε την «ικανοποίηση» της αναγνώρισης, αλλά θα κλαίμε τα χρήματα που δώσαμε, ενώ αν κάνουμε την πράξη αυτή μόνο και μόνο για να βοηθήσουμε, τότε θα αισθανθούμε πάρα πολύ ευτυχισμένοι και θα δίναμε περισσότερα χρήματα, αν είχαμε τη δυνατότητα. Το κίνητρο που παρακινεί την κάθε μας πράξη είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο για να δούμε ποια πράξη είναι καλή και ποια πράξη είναι κακή αλλά και για να γίνουμε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι βοηθώντας τους συνανθρώπους μας επειδή εμείς το θέλουμε.