Οι νέοι θέλουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα και κάνουν ο,τι μπορούν για να εισέλθουν στη σχολή της επιλογής τους μέσω των Πανελλαδικών. Για να σπουδάσει κάποιος πρέπει να καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες και για να μπει στο Πανεπιστήμιο αλλά και για να πάρει το πτυχίο του. Είναι ένας δρόμος ασταμάτητης μελέτης και αυτό κανένας δεν το αμφισβητεί. Ωστόσο παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί μορφωμένοι να νομίζουν πως είναι θεοί και ότι ξέρουν τα πάντα, ότι οι συνομιλητές τους, που δεν έχουν κάποιο πτυχίο, είναι υποδεέστεροι.
Ανάλυση
Η απόκτηση ενός πτυχίου αποτελεί καρπό πολύχρονης προσπάθειας, αφοσίωσης και ωρών διαβάσματος, σημαίνει ολοκλήρωση των σπουδών ενός ατόμου και φυσικά γνωρίζει περισσότερα και ανεβαίνει κοινωνική θέση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι το άτομο που έχει πτυχία έχει πάντα δίκιο, ότι είναι παντογνώστης και όλα τα συναφή. Πόσες φορές έχουμε δει το φαινόμενο που κάποιος μορφωμένος αναφέρει επί λέξη: «Θα μιλήσεις εσύ; Εγώ έχω πτυχία στην πλάτη μου και ξέρω περισσότερα από εσένα». Αυτή η αντιμετώπιση καθιστά αδύνατο τον διάλογο, από τον οποίον όλα τα μέλη έχουν τη δυνατότητα να μάθουν, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους.
Εγωισμός
Άμεση συνέπεια των συνεχιζόμενων επιτυχιών είναι ο εγωισμός του ατόμου, ο οποίος εδραιώνεται και όπως γνωρίζουμε ο εγωισμός καθιστά τον άνθρωπο αντιπαθή στο κοινωνικό σύνολο. Πολλές φορές παρατηρούνται συμπτώματα ελιτισμού, δηλαδή συμπεριφορές τύπου «αυτό το πρόγραμμα της τηλεόρασης απευθύνεται σε αμόρφωτους, δηλαδή σε ηλίθιους, ανθρώπους χωρίς πτυχίο». Μάλιστα, το τελευταίο συναντάται και σε άλλους τομείς της ζωής, όπως σε βιβλία, στον τρόπο διασκέδασης και τα λοιπά.
Ζώο με πτυχίο
Πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει ότι οι άσχημες συμπεριφορές προέρχονται από ανθρώπους που έχουν στην κατοχή τους σημαντικούς τίτλους σπουδών, πολλές φορές, όχι μόνο πτυχία αλλά και διδακτορικά. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, που έφτασαν μάλιστα και σε εγκληματικές ενέργειες. Για παράδειγμα, υπήρχε περίπτωση όπου ένας πανεπιστημιακός έδερνε τη γυναίκα του και της συμπεριφερόταν πολύ άσχημα, μια συμπεριφορά που η κοινωνία δεν θα περίμενε από έναν πανεπιστημιακό.
Τεχνοκρατικό πνεύμα
Γενικότερα, το εκπαιδευτικό μας σύστημα επιβάλλει τη στείρα απομνημόνευση, δηλαδή την παπαγαλία, με αποτέλεσμα να μην καλλιεργείται όχι μόνο η κριτική σκέψη αλλά και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει κάποιο πτυχίο, τήρησε στο ακέραιο αυτό που του ζήτησε το εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή να γίνει ένας πολύ καλός επαγγελματίας με καθόλου σχεδόν συναισθήματα. Αυτό μάλιστα, καταρρίπτει και το στερεότυπο που αναφέρει ότι οι άνθρωποι με πτυχία έχουν και παιδεία.
Τεχνοκρατία και χρήμα
Όπως είπαμε προηγουμένως, αυτός που έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο, έχει γίνει ένας πολύ καλός επαγγελματίας, έτοιμος να εξασκήσει το επάγγελμά του στην αγορά εργασίας, χωρίς όμως το εκπαιδευτικό σύστημα να καλλιεργήσει τα συναισθήματά του. Αυτό έχει ως συνέπεια, να παρατηρείται το φαινόμενο «όλα για το χρήμα». Για παράδειγμα, αυτό συμβαίνει με τους γιατρούς, οι οποίοι, αν και είναι σπουδαγμένοι άνθρωποι, δεν λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή και ζητάνε «φακελάκι» για να σώσουν την ζωή του ασθενή τους. Επίσης το ίδιο συμβαίνει και με τους δικηγόρους, οι οποίοι για το χρήμα δεν θα διστάσουν να υπερασπιστούν τον πιο στυγνό δολοφόνο και να τον αθωώσουν στο δικαστήριο.
Συμπέρασμα
Με τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που έχουν τίτλους σπουδών στην κατοχή τους, δεν σημαίνει ότι έχουν απαραίτητα και παιδεία, την ανθρωπιστική παιδεία. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να νομίζουν ότι αυτοί που έχουν πτυχία, είναι ανώτεροι από τους υπόλοιπους και ότι ξέρουν περισσότερα, ούτε να καυχιούνται για την επιτυχία τους, αλλά πρέπει να είναι ταπεινοί και να επιδιώκουν την βελτίωσή τους για χάριν του κοινωνικού συνόλου αλλά και των ίδιων. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να καβαλήσουν το καλάμι, γιατί αφενός η κοινωνία θα ζημιωθεί και αφετέρου η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν βελτιώνεται, ούτε η ανθρωπιστική παιδεία καλλιεργείται.
Ανάλυση
Η απόκτηση ενός πτυχίου αποτελεί καρπό πολύχρονης προσπάθειας, αφοσίωσης και ωρών διαβάσματος, σημαίνει ολοκλήρωση των σπουδών ενός ατόμου και φυσικά γνωρίζει περισσότερα και ανεβαίνει κοινωνική θέση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι το άτομο που έχει πτυχία έχει πάντα δίκιο, ότι είναι παντογνώστης και όλα τα συναφή. Πόσες φορές έχουμε δει το φαινόμενο που κάποιος μορφωμένος αναφέρει επί λέξη: «Θα μιλήσεις εσύ; Εγώ έχω πτυχία στην πλάτη μου και ξέρω περισσότερα από εσένα». Αυτή η αντιμετώπιση καθιστά αδύνατο τον διάλογο, από τον οποίον όλα τα μέλη έχουν τη δυνατότητα να μάθουν, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους.
Εγωισμός
Άμεση συνέπεια των συνεχιζόμενων επιτυχιών είναι ο εγωισμός του ατόμου, ο οποίος εδραιώνεται και όπως γνωρίζουμε ο εγωισμός καθιστά τον άνθρωπο αντιπαθή στο κοινωνικό σύνολο. Πολλές φορές παρατηρούνται συμπτώματα ελιτισμού, δηλαδή συμπεριφορές τύπου «αυτό το πρόγραμμα της τηλεόρασης απευθύνεται σε αμόρφωτους, δηλαδή σε ηλίθιους, ανθρώπους χωρίς πτυχίο». Μάλιστα, το τελευταίο συναντάται και σε άλλους τομείς της ζωής, όπως σε βιβλία, στον τρόπο διασκέδασης και τα λοιπά.
Ζώο με πτυχίο
Πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει ότι οι άσχημες συμπεριφορές προέρχονται από ανθρώπους που έχουν στην κατοχή τους σημαντικούς τίτλους σπουδών, πολλές φορές, όχι μόνο πτυχία αλλά και διδακτορικά. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, που έφτασαν μάλιστα και σε εγκληματικές ενέργειες. Για παράδειγμα, υπήρχε περίπτωση όπου ένας πανεπιστημιακός έδερνε τη γυναίκα του και της συμπεριφερόταν πολύ άσχημα, μια συμπεριφορά που η κοινωνία δεν θα περίμενε από έναν πανεπιστημιακό.
Τεχνοκρατικό πνεύμα
Γενικότερα, το εκπαιδευτικό μας σύστημα επιβάλλει τη στείρα απομνημόνευση, δηλαδή την παπαγαλία, με αποτέλεσμα να μην καλλιεργείται όχι μόνο η κριτική σκέψη αλλά και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει κάποιο πτυχίο, τήρησε στο ακέραιο αυτό που του ζήτησε το εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή να γίνει ένας πολύ καλός επαγγελματίας με καθόλου σχεδόν συναισθήματα. Αυτό μάλιστα, καταρρίπτει και το στερεότυπο που αναφέρει ότι οι άνθρωποι με πτυχία έχουν και παιδεία.
Τεχνοκρατία και χρήμα
Όπως είπαμε προηγουμένως, αυτός που έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο, έχει γίνει ένας πολύ καλός επαγγελματίας, έτοιμος να εξασκήσει το επάγγελμά του στην αγορά εργασίας, χωρίς όμως το εκπαιδευτικό σύστημα να καλλιεργήσει τα συναισθήματά του. Αυτό έχει ως συνέπεια, να παρατηρείται το φαινόμενο «όλα για το χρήμα». Για παράδειγμα, αυτό συμβαίνει με τους γιατρούς, οι οποίοι, αν και είναι σπουδαγμένοι άνθρωποι, δεν λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή και ζητάνε «φακελάκι» για να σώσουν την ζωή του ασθενή τους. Επίσης το ίδιο συμβαίνει και με τους δικηγόρους, οι οποίοι για το χρήμα δεν θα διστάσουν να υπερασπιστούν τον πιο στυγνό δολοφόνο και να τον αθωώσουν στο δικαστήριο.
Συμπέρασμα
Με τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που έχουν τίτλους σπουδών στην κατοχή τους, δεν σημαίνει ότι έχουν απαραίτητα και παιδεία, την ανθρωπιστική παιδεία. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να νομίζουν ότι αυτοί που έχουν πτυχία, είναι ανώτεροι από τους υπόλοιπους και ότι ξέρουν περισσότερα, ούτε να καυχιούνται για την επιτυχία τους, αλλά πρέπει να είναι ταπεινοί και να επιδιώκουν την βελτίωσή τους για χάριν του κοινωνικού συνόλου αλλά και των ίδιων. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να καβαλήσουν το καλάμι, γιατί αφενός η κοινωνία θα ζημιωθεί και αφετέρου η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν βελτιώνεται, ούτε η ανθρωπιστική παιδεία καλλιεργείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου