Το παρακάτω άρθρο πραγματεύεται τις διαταραχές των σχέσεων μεταξύ γονέων και παιδιών, τις αιτίες που οδηγούν σ' αυτές, καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης αυτού του χρόνια αγεφύρωτου χάσματος.
Τι είναι το χάσμα γενεών
Με τον όρο χάσμα των γενεών εννοούμε τις αποστάσεις που επικρατούν στις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους, ορολογία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει επιστημονικά τις διαταραχές αυτών των σχέσεων. Όμως τι είναι αυτό που οδηγεί στην εμφάνιση του; Γιατί δημιουργείται; Παρακάτω αναλύονται οι αιτίες που το προκαλούν.
Πώς εμφανίζεται: Αιτίες κι Αποτελέσματα
Τα αίτια που οδηγούν στη διαταραχή αυτή των σχέσεων ποικίλουν μερικά απ’ τα οποία είναι τ’ ακόλουθα: Πρώτο και κυριότερο είναι η διαφορετική νοοτροπία που έχουν τα σημερινά παιδιά σε σχέση με τους γονείς τους. Είναι γεγονός ότι δεδομένης της αλλαγής των εποχών η σύγχρονη νεολαία εισέρχεται σε μια περίεργη φάση της ζωής τους και ιδιαίτερα όταν μεταβαίνουν απ’ την παιδική ηλικία στην εφηβεία, στη φάση που θα λέγαμε της επανάστασης. Στα πιο ασήμαντα αίτια καταγράφονται τ’ απλούστερα όπως είναι μια τυπική διαφωνία σε μια συζήτηση, καθώς και η αδυναμία κάποιου να κουβεντιάσει με τους γονείς του, πράγμα που καθίσταται ως πρώτη αιτία εμπλοκής σε καυγά. Άλλη αιτία είναι όταν ένα παιδί αρνείται ή αδυνατεί ν’ ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του σχολικές, φοιτητικές κ.α και παρά την προσπάθεια των γονιών του να το πείσουν να τις κάνει , εκείνο αντιδράει φωνάζοντας, βωμολοχώντας και το χειρότερο… χτυπώντας και σ’ άλλες περιπτώσεις όταν δεν καταλαβαίνει αυτό που του λένε κι αναγκάζονται μετά εκείνοι να του λένε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Αυτό εν μέρει μπορεί να οφείλεται στο παιδί, επειδή αδυνατεί να χειριστεί μια κατάσταση και πολύ περισσότερο στους γονείς, γιατί ενώ βλέπουν ότι το παιδί δεν ανταποκρίνεται και συνεχίζουν να επιμένουν , αγνοώντας ότι αυτή του η συμπεριφορά μπορεί να οφείλεται σε κάποιο υποκείμενο νόσημα, όπως νοητική υστέρηση, βραδύνοια, διάσπαση προσοχής κ.λπ. ή σε κάποια ψυχοσυναισθηματική αναταραχή, όπως δυστυχία, κατάθλιψη , μοναξιά κι άλλες, μ’ αποτέλεσμα να δημιουργείται αυτός ο φαύλος κύκλος ξανά και ξανά.
Δεν είναι σπάνιο τ’ ότι πολλά παιδιά κι άνθρωποι γενικότερα εξαιτίας δυσμενών κοινωνικών και συναισθηματικών καταστάσεων εγκαταλείπουν ακόμα και την εργασία τους. Πολλοί μάλιστα οδηγούνται ακόμα και στην αυτοκτονία. Επίσης η έλλειψη αλληλοσεβασμού κι αλληλοκατανόησης αποτελεί βασικότατο παράγοντα εμφάνισης του χάσματος των γενεών. Μια ακόμα αιτία που οδηγεί σ’ αυτό είναι και η συνειδητή ανυπακοή που την έχουν κυρίως τα παιδιά απέναντι στους γονείς τους, πράγμα που τους εξοργίζει , καθώς και η κατ’ επανάληψη επιθετική συμπεριφορά τους που αναφέρθηκε παραπάνω. Πολλοί γονείς επιπλέον εννοούν να παρεμβαίνουν στη ζωή των παιδιών τους, ακόμα και στα πιο ανούσια πράγματα μ’ αποτέλεσμα να γίνονται εκνευριστικοί κι ενοχλητικοί στα παιδιά τους και να τσακώνονται και πάλι. Πώς όμως μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί αυτό το «αγεφύρωτο χάσμα»; Παρακάτω παρέχονται μερικοί συμβατοί τρόποι αντιμετώπισης.
Τρόποι αντιμετώπισης της διαταραχής των σχέσεων
Πρώτο και βασικό είναι οι γονείς να μάθουν να σέβονται το παιδί τους οι ίδιοι και μετά να το παροτρύνουν κι αυτό να κάνει το ίδιο. Δεύτερον και το ίδιο το παιδί οφείλει να τους ακούει εφόσον δεν καταλαβαίνει από μόνο του και μέχρι να ενηλικιωθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί. Επιπλέον και οι δυο μεριές πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τα νεύρα τους, ώστε ν’ αποφεύγονται οι δυσμενείς καταστάσεις. Επιπροσθέτως, οι γονείς πρέπει να δείχνουν κατανόηση απέναντι στο παιδί τους και να το πηγαίνουν σε ειδικούς γιατρούς που θα διαπιστώσουν αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή όχι, ούτως ώστε και οι εκπαιδευτικοί φορείς να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα και το κυριότερο να μην αμφισβητούν αυτά που τους λέει το παιδί, γιατί μπορεί να πάσχει πράγματι από κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα, αρκεί να μην το χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία, για ν’ αποφύγει υποχρεώσεις και το κυριότερο… να υπάρχει ειλικρίνεια μεταξύ τους.
Συνοψίζοντας
Κλείνοντας αξίζει και πάλι να επισημανθεί ότι το χάσμα των γενεών είναι ένα χρόνια ανοιχτό ζήτημα και θα πρέπει τόσο οι γονείς, όσο και τα παιδιά να καταβάλουν όσο τον δυνατόν μεγαλύτερη προσπάθεια για ν’ αποτρέψουν την εμφάνισή του.
Δημιουργός δοκιμίου: Γιάννης Μπάτσης, φοιτητής Διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου