Γεννηθήκαμε. Ξέρεις πόσο μεγάλο είναι αυτό το επίτευγμα; Ξέρεις πως περισσότερα είναι τα φαντάσματα που δε θα δουν ποτέ ούτε το φως μίας ημέρας από τους ανθρώπους που γεννήθηκαν; Όλοι μας θα μπορούσαμε να είμαστε ένα ωάριο που δε γονιμοποιήθηκε ποτέ; μία περίοδος εφτά ή πέντε ημερών που έφυγε με σκοπό να καθαριστεί ο γυναικείος οργανισμός.
Σκέψου όλες τις περιόδους και θα αντιληφθείς με μεγαλύτερη καθαρότητα; εμείς ήμασταν ένα ωάριο που κατάφερε να αντιπαλέψει κάθε φυσικόφαινόμενο, να επιζήσει και να έρθει στη ζωή. Από τα κύτταρα του καθενός από εμάς, θα μπορούσαν να έχουν γονιμοποιηθεί άνθρωποι που ξεπερνούν όχι μόνο τον πλανήτη Γη, αλλά και τους υπόλοιπους έντεκα.
Όλα αυτά τα φαντάσματα θα μπορούσαν να είναι ζωγράφοι μεγαλύτεροι από τον Μιχαήλ Άγγελο, μουσικοί μεγαλύτεροι από τον Μπετόβεν, συγγραφείς μεγαλύτεροι από τον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ποιητές μεγαλύτεροι από τον Γουίλιαμ Μπλέικ. Και όμως, δε θα γεννηθούν ποτέ. Υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι από αυτούς που υπάρχουν σήμερα στον πλανήτη Γη οι οποίοι δε θα γεννηθούν ποτέ.
Και εμείς που ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο, θα φύγουμε κάποια στιγμή. Μας λέγανε πως «έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας». Ξυπνήσαμε και, ξαφνικά, όλη
η ζωή μας ήταν πίσω μας. Και εμείς που ήρθαμε στη ζωή, μεμψιμοιρούμε επειδή κάποτε θα φύγουμε. Και να φύγουμε, τι σημασία έχει πια; Σημασία έχει το ταξίδι και η πορεία, όχι η αιωνιότητα.
Γεννηθήκαμε. Τα καταφέραμε. Και αυτό σημαίνει πως υπήρχε κάποιος λόγος
που εμείς νικήσαμε τις πιθανότητες και είδαμε το φως της ημέρας. Γεννηθήκαμε. Δεν το επιλέξαμε. Θα πεθάνουμε. Και αυτό δεν το επιλέξαμε. Μπορούμε όμως να ζήσουμε όπως θέλουμε. Αυτό ναι, είναι δική μας επιλογή.
Δημιουργός δοκιμίου: Μαρία Σκαμπαρδώνη, Δημοσιογράφος και φοιτήτρια Θεολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου